اثر توانمندسازی بر تمایل به ترک خدمت کارکنان

هدف این پژوهش کشف پیش بینی پذیری تمایل به ترک خدمت کارکنان توسط توانمندسازی آنان از طریق متغیرهای واسطه ی اعتماد به مدیران مافوق، هویت یابی سازمانی، عجین شدن شغلی و تحلیل رفتگی است. برای سنجش متغیرها، از پرسش نامه های استاندارد استفاده شد. برای جمع آوری داده ها، نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای از جامعه ی کارکنان سازمان مرکزی جهاد کشاورزی خراسان رضوی انجام شد. نتایج هم بستگی پیرسون بیانگر هم بستگی قابل قبول میان کلیه ی متغیرها بوده و یافته های به دست آمده به روش تحلیل مسیر با نرم افزار لیزرل نشان می دهد که توانمندسازی می تواند از طریق اعتماد به مدیران مافوق، هویت یابی سازمانی، عجین شدن شغلی و تحلیل رفتگی، تمایل به ترک خدمت کارکنان را پیش بینی کند و از این میان، تحلیل رفتگی، متغیر واسطه ی قدرتمندتری برای پیش بینی اثر توانمندسازی بر تمایل به ترک خدمت کارکنان است.